Eerlijk gezegd begin ik de moed te verliezen dat we vanuit de politiek iets kunnen verwachten dat ook maar in de verte iets weg heeft van een onderwijsvisie. Van de hele verkiezingscampagne kun je alleen maar dieptreurig worden. Ik reed van de week langs een verkiezingsbord en las op de poster van de VVD: “Voor strengere straffen, minder begrip voor criminelen” of iets dergelijks. Echt een van die grote problemen waarvoor onze samenleving gesteld staat.
Nog maar een paar weken tot de verkiezingen en geen van de partijen heeft een helder verhaal over de toekomst van het onderwijs laten horen. Het debat over de langstudeerboete was intens klungelig. Iedereen is wel voor beter onderwijs. Dat is een hele opluchting. En af en toe laat een politicus een wind die klinkt als “Meer geld naar onderwijs.” Daar gaan we straks niets meer van horen. Of ben ik nu te negatief?
Dat het onderwijs op dit moment voor veel grotere uitdagingen staat dan alleen maar geldgebrek – ja, we hebben geld nodig om onze scholen warm en schoon te houden – is tot weinig politici en bestuurders doorgedrongen. Die beslissen bij voorkeur over ons onderwjs, maar zonder daar de deskundigen bij uitstek, de leerkrachten, in te kennen. Tuigen geldverslindende organisaties en conferenties op, maar klampen zich hardnekkig vast aan de 1040-urennorm (liefst nog meer), standaardtoetsen, prestatiebeloning, excellentiebonus, noem maar op.
Ik verwacht dan ook absoluut niets positiefs meer van de boven ons gestelden en geloof heilig in de talloze kleinschalige intitiatieven van docenten en andere direct betrokkenen, zoals The Crowd, Leraren met Lef, Het Kind, Leraren in Actie, Beter Onderwijs Nederland. Daar komen baanbrekende ideeën vandaan als Flip de Klas, gamification, vraaggestuurd onderwijs, iPad-onderwijs en nog veel meer. Die initiatieven hebben ook het voordeel dat ze weinig kosten, optimaal gebruik maken van sociale media en het internet, en vooral dat ze mensen verenigt die passie hebben voor het onderwijs en weten waarover ze praten.
Daarom zijn we met een klein groepje docenten en onderwijsonderzoekers een groepsblog gestart, Blogcollectief Onderzoek Onderwijs, met als doel bruikbare onderzoeksresultaten door te geven aan onze collega’s voor de klas.
Een optimistischer geluid
Gelukkig zijn er nog mensen die iets positiefs horen in het politieke gemurmel deze zomer. Jan Fasen, schoolleider van het Connect College in Echt, lijkt zijn optimisme nog niet kwijt te zijn. Lees zijn blog:
Asscher en Pechtold kunnen nu het verschil maken
Blij verrast las ik zaterdagmiddag in NRC Handelsblad de oproep van Lodewijk Asscher aan Alexander Pechtold om met hem in debat te gaan over onderwijs. Blij, omdat een van de belangrijkste thema’s van deze tijd eindelijk punt van debat wordt. Verrast, omdat over zo’n belangrijk thema als onderwijs uitgerekend een politicus van buiten de Haagse arena zo’n oproep doet.
De punten die Asscher noemt zijn wel old-fashioned: heldere normen, bijscholing van leraren, nieuwe methoden en een Inspectie die echt optreedt. Bestuurlijk is dit allemaal te regelen, dat heeft hij bewezen in Amsterdam, maar of we daarmee het onderwijs hebben dat antwoord geeft op de leervraag van de hedendaagse leerling is nog maar zeer de vraag. Die leerling is niet veranderd, maar zijn leervragen wel. Omdat de omgeving waarin hij leert en de manier waarop hij wil leren is veranderd. Dat heeft die leerling niet zelf bedacht, laat staan veroorzaakt. Maar kinderen hebben een fenomenaal aanpassingsvermogen in veranderende situaties.
Master Teacher
Een inspiratiebron voor politici, die nu alsnog willen nadenken over hun visie op onderwijs is de blog van Jelmer Evers:
De Master Teacher. De sleutel naar goed onderwijs ligt bij goede docenten en de sleutel naar goede docenten ligt misschien wel bij meesterschap onder docenten: Master Teachers. Meesterdocenten die een voorbeeld zijn voor hun collega’s. President Obama lanceerde onlangs het plan van 1 miljard voor een Master Teacher Corps. Helaas natuurlijk weer alleen gericht op STEM ( Science, Technology, Engineering, and Mathematics). Obama moet Martha Nussbaum maar eens gaan lezen.
Trackbacks/Pingbacks
[…] Eerlijk gezegd begin ik de moed te verliezen dat we vanuit de politiek iets kunnen verwachten dat ook maar in de verte iets weg heeft van een onderwijsvisie. Van de hele verkiezingscampagne kun je … […]