Kindermishandeling op kleuterscholen in New York

Diane Ravitch schreef een bericht op haar blog, Child Abuse in New York: Bubble Tests for Kindergarten, dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat.

Zij haalt een artikel aan dat donderdag in de New York Daily News stond met dit voorbeeld van een testpagina.

Het bijschrift zegt “The 4- and 5-year-old students are finding the tests bewildering.” Die zelfde verbijstering voelden de Nederlandse kleuters uit de Brandpuntreportage, die ik in mijn vorige post besprak. Kleuters die nog geen letters kennen moeten bij de A, B, C of D een bolletje zwart maken. “Sommigen kunnen nog niet eens een potlood vasthouden,” zegt een kleuterjuf uit de Bronx.

Degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn, de onderwijsafdeling van New York en Pearson, de uitgever van de tests, menen misschien oprecht dat ze het onderwijs vooruit helpen en de kleuterleerkrachten een dienst bewijzen:

[…] officials defended the use of multiple choice as an an easy way for even kindergarten teachers to learn how much their students know at the beginning of the year.
“Teachers should have access to multiple tools that they can use in a variety of ways to diagnose what students already know and what they need help with,” said Nancy Gannon, executive director of academic quality for the Education Department.

Proef het dédain in dit citaat.
De leerkrachten zitten bepaald niet op deze hulp te wachten, net zo min als de kleuterjuffen in de Brandpuntreportage. Uit alles blijkt dat de makers van deze tests geen flauw idee hebben hoe jonge kinderen zich ontwikkelen en wat ze in de verschillende ontwikkelfases nodig hebben. Degenen die daar wel deskundig in zijn, de juffen en meesters die dagelijks met die kinderen werken, worden zorgvuldig genegeerd. Erger nog, de resultaten van die (ondeugdelijke) tests worden gebruikt om hun functioneren te beoordelen. In New York kan dat het verschil maken tussen je baan houden of ontslagen worden, of zelfs de sluiting van je hele school. Vandaar de naam voor dit soort tests, ‘high-stakes tests‘.

Los van alles, het afnemen van deze tests bij kleuters kost leerkrachten veel meer tijd dan nodig is om de ontwikkeling van de kinderen te beoordelen. Daarvoor zijn geen multiple-choicetests nodig, alleen de ervaring en deskundigheid van de juf of meester. Als ze volgens deskundigen ondeugdelijk zijn, waarvoor zijn die tests dan nodig? Multiple-choicetests geven de overheid de data waarop ze allerlei statistieken kunnen loslaten, in een poging om het onderwijsproces te beheersen. Uiteindelijk gaat het erom de leerkrachten en scholen af te rekenen.

Laten we daarnaast niet vergeten dat deze tests een miljoenenbusiness zijn, waar grote uitgevers als Pearson en hun aandeelhouders veel geld mee verdienen. Tegelijkertijd geven die het lesmateriaal uit waarop de tetsts zijn gebaseerd en het trainingsmateriaal voor die tests. De economische belangen zijn enorm.

Dat doet ons toch heel erg denken aan de situatie in ons land, waar de Cito nu al toetsen verkoopt voor kleuters en zelfs peuters en het bijbehorende trainingsmateriaal, lucrative handel, waarvan de experts – ervaren kleuterjuffen en kinderpsychologen – zeggen dat ze schadelijk zijn voor de ontwikkeling van die jonge kinderen. Staatssecretaris Dekker en wethouder Hilhorst (Amsterdam) verzekeren ons keer op keer dat ze geen afrekencultuur willen, maar de werkelijkheid is anders. Als je goed naar hen luistert betrap je hen af en toe op uitspraken over het vergelijken van scholen en leraren, die toch erg in de richting gaan die in Amerika tot rampen leidt.

Bron

Rachel Monahan: Kindergarten gets tough as kids are forced to bubble in multiple choice tests. New York Daily News, donderdag 10 oktober 2013. http://www.nydailynews.com/new-york/education/kindergarten-tough-multiple-choice-tests-article-1.1481197#ixzz2hOOu6x74